Vrijdag 13 mei hadden zich maar liefst 29 enthousiaste dames en heren ingeschreven voor de Bigmans wedstrijd. De omstandigheden waren perfect: keurig verzorgde banen, de organisatie in handen van Karin Kool en Jelle Russchen, een enthousiaste bediening met ook nog een lekkere hap en mooi weer!
Tja, wat moet ik nu nog schrijven? zondag 15 mei was de laatste ronde (inhaaldag) van de competisie 2022, waarbij ‘we’ verlaat gastheer waren op ons eigen geliefde Heideroosje, in deze tijd beautiful as ever. Geen sneeuw, geen vorst, maar goede greens en een prachtige rodondendron bloeiend links van de green op hole 8, temperatuur dik boven de 20 graden en een fijn wapperend briesje om af te kunnen koelen.
Zondag 8 mei 2022. Moederdag. De dag van Roze, ter ere van alle moeders ter wereld! Een stralend zonnige dag met een ietwat koude start. Tevens de Dag om een gooi te doen naar het Kampioenskap. Plaats van handeling deze keer: GC de Koepel te Wierden, een lommerrijke baan met goede greens, verharde bunkers rondom de green (we snappen dat de douches geen dienst konden doen, daar al het water naar de greens is geirrigeerd. Slim gedaan Twentenaren!), kortom: de perfecte locatie voor de Wedstrijd der Wedstrijden.
We hadden het zo super voor elkaar dachten we! Team compleet gemaakt met ons nieuwe maatje Maaike Bouwman. Prachtige nieuwe outfit van LIZ Mode, dankzij de super aardige Lisette. Tot 2 teamleden van vaste waarde, te weten Wietske en Lynda, wegens gezondheidsproblemen moesten afhaken.
En toen brak de twaalfde van de vijfde aan. De dag die je wist die zou komen, D-Day. Ja, beste Damesch ende Heeren: deze dag zou het Verdict geveld worden omtrent Degradasie dan wel Handhaving in den Hoofdklasse van ‘ons’ Eerste Team. ‘We’ zouden dolgraag invloed willen uitoefenen op het Verdict, maar aangezien wij deze dag gastheer waren konden wij slechts vanaf de zijlijn toekijken hoe het competisiegeweld zijn climax zou bereiken. We besloten daarom ons Lot met opgeheven hoofd te ondergaan, wat het eindresultaat ook moge zijn. Slechts 5 wedstrijdpunten waren nodig voor de West Friese tegen de Goyer om ons met de elleboog uit den Hoofdklasse te wippen…
Heren 1 27 holes: neemt degradatiespook afslag Heerenveen?
De Schrijver Dezes heeft het hier natuurlijk over de prestaties van Heren 1 27 holes en niet het eredivisie team dat ook uit Heerenveen komt en dit seizoen op zijn zachtst gezegd matig presteert. Hoewel daar onrust al enige tijd heerst (inclusief de Geescht van Riemer!), overheerst bij ons team al 2 weken de opluchting dat we ons wederom mogen verheugen op een jaar in den Hoofdklasse. Goedgemutst reisden we dus af naar GC de Goyer, want op het affiche prijkte een wedstrijd tegen een op papier gelijkwaardige tegenstander: de Heemskerkse. Redelijke weersvoorspelling, een gelijkwaardige tegenstander. We waren zo overtuigd van onze kansen dat wij aanstormend talent Sebastiaan Breitsma mee hadden genomen om hem kennis te laten maken met competisie golfen op ‘hoog’ niveau. Om met de woorden van een bekende presentator van een Engels autoprogramma te spreken: “what could possibly go wrong?”.
Zondag 7 april jl. stond alweer de tweede competitiedag op het programma voor de mannen van Heren 1. Deze keer hadden we ons allemaal al een week verheugd op ‘de dag die je wist dat zou komen’, want ‘we’ mochten aantreden op de Hilversumsche tegen titelkandidaat de Goyer.
En daar zit ik dan weer. 10 uur, kopje koffie en een leeg Word document voor mn neus. De Schrijver Dezes is terug om alle wederwaardigheden uit den Hoofdklasse Heren 1 27 holes aan u over te brengen, of dit nou goed en blij nieuws is (in geval van een overwinning) of in essentie treurig nieuws (in geval van een Nederlaag) in de NGF competitie editie 2019. De komende tijd hoop ik u weer iedere week op maandagochtend een klein schrijfsel te presenteren. Dus pak een bakje koffie en leesch en huivert!
Het was vrijdag 11 mei dat we afreisden voor de laatste NGF wedstrijd naar Dorhout Mees in de Flevopolder. Wij stonden er goed voor met 16 punten dus nog een paar puntjes halen en wij zouden kampioen worden van deze poule.
Vroegtijdig vertrokken we vanaf de parkeerplaats van Heidemeer met 2 auto's. Maaike haar bus weer volgepakt met onze trolleys en "slagwerk" en met bijrijdster Herma en de andere dames, Syta, Jelly en Richtje bij mij in de auto. Op naar Dorhout Mees in de polder!
En daar was ie dan… De laatste competitiedag. Het moment suprême, de kers op de taart, de grande finale, de Moeder Aller Wedstrijden, enzovoort: u begrijpt wat ik bedoel! Onze veldtocht was bijna ten einde, waarbij wij stiekem op de heenreis van eeuwige glorie een platte kar door het Friese Haagje… bloemenregen… een arrenslee, ongeëvenaarde golfheroïek en een Triomf met een hoofdletter droomden. Slechts 1 opponent stond ons in de weg en wel de mannen van Zeewolde. Op voorhand de grote favoriet voor de eindzege, maar een mindere dag van hen… een goede dag van ons, wat cijfermatig rekenwerk en het zou zomaar kunnen… Toch?
Eind april: Ene Willem A ploft na allerlei plichtplegingen op de bank in met zn wijffie en denkt: zo, nu eerst een… Het voetvolk waar wij toe behoren hebben lekker meegefeest op donderdavond, vrijdag en zaterdag, maar op de zondag gaan de koppies moeten bij ons de koppies weer op strak, want het gastheerschap moet bloedserieus uitgeoefend worden!
Met een geheel nieuw team traden we aan in de competitie, in een poule waarin we zeker kansen zagen om kampioen te worden...
