“Het weerbericht voor het komend weekend: het is koud voor de tijd van het jaar en er is 1000% (geen spelfout… I kid you not!) kans op neerslag in de vorm van regen op zaterdag. Het cijfer 1 geven we voor de activiteit BBQ en golfen geven we een -5. U kunt beter binnen blijven. Einde weerbericht”. En daar zit je dan: een golfwedstrijd met in het vooruitzicht enkel huilende golfgoden. En dan niet van de kleine biggelende traantjes, maar een grote onophoudelijke stortvloed die niet meer ophoudt! Nu snap ik die huilende golfgoden wel als zij mijn puttingstats bekijken, maar om daar nu de hele dag hard daar om te gaan janken lijkt me ook weer wat overdreven. Enfin: ik arriveerde een kwartier voor mijn teetijd op de Heidemeer en ik had – eerlijk is eerlijk – geen zin om te gaan spelen. Ik kom er steeds meer achter dat ik een mooiweerspeler ben geworden, ik laat een oordeel hierover verder aan u als lezer. Echter: ingeschreven en ingedeeld is gewoon op komen dagen dus daar stond ik in vol regenornaat klaar om de baan in te gaan. Ik voelde me net een depressief Michelinmannetje in deze zwarte outfit.
De baan was door de regenval van de afgelopen tijd ook behoorlijk drassig geworden en om het helemaal af te maken wapperde de wind ook nog eens best hard. De condities om een goede score neer te zetten waren op zijn zachtst gezegd abominabel. Ik besloot plan C in praktijk te brengen. Wat korter de club grippen, minimaal 2 clubs meer pakken dan je normaal zou doen en de bal laag onder de wind door over de baan te jakkeren. Plan C is nog niet veel gebruikt beste lezer, met een hoop mitsen en maren nog in de kantlijn met o.a. het volgende soort opmerkingen: “dat moet je nog maar es uitproberen in de praktijk” en “op hoop van zegen” in rode letters, gevolgd door vier rode uitroeptekens.
Een lichtpuntje deze dag was de flightindeling. Ik speelde samen met Menno Slaap en Edwin Neef. Menno en ik kennen elkaar nog van de allereerste NGF competitie ooit van mij onder de vrijwel dezelfde condities qua weer in het altijd pittoreske Ass’n. Ik kan alleen maar zeggen over het verloop van die wedstrijd: “It did’nt end well that day…”. U begrijpt: die herinnering hielp niet mee om mijn gemoed op te beuren. Afgezien van wedstrijdresultaten uit het verleden zijn beide heren prima gezelschap om een rondje golf mee te spelen!
Toen we startten was het echter gewoon droog en bij hole 3 besloten we om de regenjas maar uit te doen, omdat het gewoon te warm was. De wind was nog wel steeds een factor, maar plan C werkte prima! Eindresultaat een brutoscore van 72. Met de handicapslagen daar vanaf getrokken bleef een fijne nettoscore van 70 over. De score van Menno liet wat te wensen over, maar Edwin speelde ook heel behoorlijk en ging slim door de baan.
De week erop kreeg ik van de wedstrijdleiding in de vorm van Jan Sietse Heida een fijne bon van sponsor Slijterij Duursma overhandigd (dank sponsor!) en mocht ik een leuk prijsje uitkiezen! Al met al bleef het die dag dus gewoon droog(!), maakte ik een goede score(!) en bleek het dus helemaal niet zo’n rampzalige dag te worden als ik dacht dat het zou worden. Zo kan het dus ook!
Tot op de Heidemeer!
Arjen Miedema